Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Ρίξε, Θεέ μου, μια βροχή, μια βροχή μια δυνατή...

Μπουμ, μπουμ, μπουμ! "Ο Θεός σήμερα σπάει καρύδια"! Έτσι μου έλεγε η μανούλα, όταν ήμουν πιτσιρικάκι, για να μη φοβάμαι τα μπουμπουνητά και τις αστραπές. Και γέμιζε μια ποδιά καρύδια για να σπάσουμε κι εμείς, να κάνουμε παρέα στον καιρό.

Πάντα τον αγαπούσα αυτόν τον καιρό. Φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά (για σκεφτείτε το, τζάκι, ζεστός καφές ή σοκολάτα για να καλύψουμε όλα τα γούστα, φίλοι, επιτραπέζια κι όλα αυτά πάνω σε μια τεράστια λευκή μαλλιαρή φλοκάτη!). Θα αφήσω όμως τη ρομαντική διάθεση κατά μέρος και θα πιάσω λιγάκι τα επίκαιρα, γιατί μάζεψα πολλά και η βροχή που ρίχνει έξω με εμπνέει.

 Μεθαύριο καλούμαστε πάλι να ψηφίσουμε και ο Θεός κι η ψυχή μας τι θα καταφέρουμε και ποιο θα είναι το αντίκτυπο σ'εμάς και τις ζωές μας, γι'άλλη μια φορά. Ο καθένας μας γνωρίζει τα κακώς κείμενα του τόπου του και ακόμα κι αν 1 ψήφος δεν μπορεί να φέρει μια ικανοποιητική λύση, θα ευχόμουν να μπορούσε τουλάχιστον να μετριάσει το κακό. Φρούδες ελπίδες, θα πουν μερικοί... Είναι τέτοιο το χάος που επικρατεί που ώρες-ώρες αναρωτιέμαι πότε και αν θα βρεθεί ποτέ ο άξιος να μαζέψει τα αμάζευτα. Η διαφθορά έχει τρυπώσει σε όλους τους τομείς. Χειρότερη όμως από τη διαφθορά είναι η παραίτηση και η αδιαφορία... Η λογική αυτή που υπαγορεύει ότι ο κόσμος δεν μπορεί να διορθωθεί από τη μονάδα.

Στο ταξί σήμερα το πρωί άκουσα για κάποιο νοσοκομείο που γιατροί, νοσοκόμοι και λοιπό προσωπικό με την πρώτη ευκαιρία κρύβονται σε δωματιάκια εφημερίας και βγάζουν τους οφθαλμούς τους με συνοπτικές ή μη διαδικασίες οι οποίες πολύ συχνά συνοδεύονται από φωνές και βογκητά. Ευτυχώς λείπουν τα τριξίματα από τους σουμιέδες (τα γραφεία, τα φορεία και τα κρεβάτια εξέτασης δεν έχουν τέτοια), γιατί τότε δεν θα μπορούσαν να παραπλανήσουν τους ασθενείς με δικαιολογίες του τύπου "κάποιος έβγαλε τον ώμο του και προσπαθούν να του τον ξαναβάλουν", ή "είναι οι καινούριες τεχνικές κολονοσκόπησης"... Grey's Anatomy και αηδίες! Αλλά ξέχασα, οι προκλητικές συμπεριφορές δεν σχετίζονται πλέον με την έλλειψη πολιτισμού, παιδείας και επιπέδου. Πολύ συχνά ονομάζονται και Τέχνη (Φωτογραφική Έκθεση με τίτλο "Το πήδημα του αναισθησιολόγου"). Θα μου πείτε και σιγά τι έγινε. Εδώ είναι άλλα κι άλλα που πλήττουν τον τομέα της Υγείας, πολύ πιο σοβαρά και ουσιαστικά. Αυτά όμως ήδη τα γνωρίζετε και δεν θα τα αναλύσω..

Έπειτα βλέπω τη βρώμα της Αθήνας, το φοβερό ιστορικό κέντρο που δεν τραβάει πια τους ντόπιους και μάλλον ούτε και τους τουρίστες (τα κεντρικά ξενοδοχεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο), τους ανθρώπους που κοιμούνται στον δρόμο σε τέτοιο βαθμό πλέον που σχεδόν δεν κάνουν αίσθηση, το εμπόριο ναρκωτικών που ποτέ δεν το κυνηγούσαν και θα έλεγα πως τώρα το στηρίζουν κι απροκάλυπτα και τόσα, τόσα άλλα... Υποθέτω μάλιστα πως αυτά δεν συμβαίνουν μόνο στην Αθήνα. Έχουμε βαρεθεί να διαμαρτυρόμαστε, να φωνάζουμε, βραχνιασμένοι πια ενώ σε λίγο θα μείνουμε χωρίς φωνή (σε αυτό ελπίζουν χρόνια τώρα). Χρήμα στους Δήμους για να γίνει δουλειά δεν υπάρχει, αλλά οι δήμαρχοι κυκλοφορούν με mercedes και οι υποψήφιοι μοιράζουν 50ευρα για να εκλεγούν, με τη βεβαιότητα πως αυτά που θα τσεπώσουν μετά, θα αποζημιώσουν και με το παραπάνω τις μικρές οικονομικές απώλειες που μπορεί να χρεωθούν στον αγώνα. Αν βεβαίως, κι αυτά τα 50ευρα δεν τα έχουμε πληρώσει ήδη ως Έλληνες φορολογούμενοι..

Πολύ γκρίνιαξα ε; Ε κάποτε έπρεπε να το κάνω κι εγώ. Γιατί με τρομοκρατεί να βλέπω παιδιά του Γυμνασίου, που θα έπρεπε να ασχολούνται μόνο με τα μαθήματα και τα παιχνίδια τους, να συζητούν κι αυτά για την Οικονομική Κρίση. Μα αλήθεια, αυτούς εκεί πάνω δεν τους αγγίζει τίποτα; Μα τίποτα;

Θα ήθελα, λοιπόν, να βρέξει. Να βρέξει τόσο πολύ, τόσο δυνατά που να μπορέσει να παρασύρει όλη αυτή τη βρώμα που μας κυβερνά και μας πνίγει χρόνια τώρα. Να βρέξει έναν χείμαρρο, ένα μικρό κατακλυσμό όπου ένας σύγχρονος Νώε θα κρατήσει έξω από την Κιβωτό του όλη αυτή την πολιτική σαβούρα, γιατί ποιος δεν θα ωφεληθεί αν εξαλειφθεί αυτό το σιχαμερό είδος;

Αντ'αυτού όμως το μόνο που βλέπω είναι ποτάμια λασπερά, αποτέλεσμα των φραγμένων φρεατίων... Και είμαι σίγουρη πως κανείς νέος Δήμαρχος δεν θα διορθώσει αυτή την εικόνα...

http://www.youtube.com/watch?v=t6wrEPodMI0

2 σχόλια:

  1. Δυο πραγματάκια:

    1. Οι δημοτικές εκλογές δεν πρόκειτε να αλλάξουν κατι σχετικά με την κρίση η την πολιτική λιτότιτας είναι άλλη η ουσία τους τουλάχιστον τώρα που οι παπάρες που κυβερνάνε σταματίσαν να βάζουν τέτοιου είδους δηλήματα για το δεύτερο γύρο.

    2. Οι πολιτκοί προέρχονται απο εμάς δεν ήρθαν απο τον Αρη ήταν πολίτες και εκλέχθηκαν απο εμάς να μας κυβερνήσουν αν εμείς ψηφίζουμε τους ίδιους συνεχώς αυτοί φταίνε που μας εκμεταλεύονται; ο κατακλησμός όλους θα έπρεπε να μας πάρει :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 1. Συμφωνώ και επαυξάνω- την κρίση και την λιτότητα δεν μπορούν να την αλλάξουν, αλλά μπορούν να μην σπαταλάνε τα λιγοστά λεφτά μας για τη χαζοδιαφήμισή τους και από την άλλη, όποιος εκλεγεί, μπορεί να κάνει κάτι της προκοπής για τον Δήμο του. Να σου υπενθυμίσω τα φραγμένα φρεάτια;;; :P
    2. Να με συγχωρέσει η χάρη σου, αλλά εγώ θα βγω από αυτό το καζάνι-κιβωτό. Δεν νιώθω τύψεις, είμαι ενεργός πολίτης (πλην εκείνης της φοράς που οι εκλογές με βρήκαν τανάσκελα στο κρεβάτι) και ψηφίζω όσο πιο συνειδητά γίνεται κάθε φορά. Αυτό και κάμποσα άλλα, μου δίνουν το δικαίωμα να μιλάω και να κάνω κριτική κι απ'όλα. Και μπορεί να μην είμαι τέλεια, αλλά δεν συμμετείχα σε αυτό το μπάχαλο, με έχουν ξεζουμίσει μέχρι τώρα όσο δεν παίρνει και όχι, πια, δεν τους χαρίζω τίποτα! Σε κανένα από δαύτους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή