Το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής μας!

Η μέρα σήμερα ξεκίνησε ανάποδα. Σηκώθηκα νυσταγμένη, κουρασμένη (η λέξη "εξαντλημένη" μάλλον είναι πιο σωστή) και με έναν εγκέφαλο σε μορφή gelo. Η προηγούμενη μέρα ήταν πολύ ζόρικη και σαν να μην έφτανε αυτό, όλο το βράδυ στον ύπνο μου έκανα διακανονισμούς με έναν συνάδελφο που ήταν, λέει, άρρωστος, για το πού θα του παραδώσω το άλογό του (ντόινκ!) και πώς θα καταφέρω να το χωρέσω στο ασανσέρ της πολυκατοικίας του. Κι όταν πλέον συνεννοηθήκαμε, μια γριά που δεν είχε συγγενείς αποφάσισε να μου αφήσει κληρονομιά μια και μοναδική βρύση και μου έδινε οδηγίες και κωδικούς για να μπορώ να την χρησιμοποιήσω!. Κοινώς, κάποια καμένα εγκεφαλικά κύτταρα αποφάσισαν να δηλώσουν το παρόν, προσπαθώντας να πάρουν με το μέρος τους κι άλλα εγκεφαλικά κύτταρα, που πάλεβαν να αντισταθούν σθεναρά αλλά μάλλον χωρίς μεγάλη επιτυχία. Πώς λοιπόν να σηκωθώ ξεκούραστη και τρισευτυχισμένη μετά από όοολη αυτή τη νυχτερινή ταλαιπωρία;

Και μια που μιλήσαμε για εγκεφαλικά κύτταρα, για πείτε μου, ποια είναι η καλύτερη τροφή για τον εγκέφαλο; Ναι, ναι, σωστά το σκεφτήκατε, η ζάχαρη! Και ποια είναι η πιο συνηθισμένη σε όλους μας "τόνωση" εγκεφαλική ή μη, "παρηγοριά" και "υποκατάστατο"; Καταλαβαίνετε πού το πάω ε; Δείτε και την εικόνα για μερικά hints! :-p; Μα φυσικά η σοκολάτα! Έχεις πήξει με διάβασμα, λογιστική χαρτούρα, δημόσιες υπηρεσίες; Δεν σε ικανοποιεί ο/η γκόμενος/-α; Κάποια στιγμή σε παρατάει (αυτός/-η που πριν δεν σε ικανοποιούσε); Ε και; Όλα αυτά δείχνουν μικρά κι ασήμαντα αν έχεις μερικά κομμάτια σοκολάτα! Κυριολεκτικά, το πιο γλυκό κομμάτι στη ζωή μας (το έψαξαν καλά οι διαφημιστικές, όχι αστεία)! Φέρτε στο μυαλό σας τη στιγμή εκείνη που ένα τέτοιο κομματάκι λιώνει αργά μέσα στο στόμα- ΗΔΟΝΗ! Το φανταστήκατε; Ε τώρα ξεφανταστείτε το. Διότι η καμένη μέρα συνεχίζεται.

Φτάνοντας στο γραφείο και ανοίγοντας τον υπολογιστή μου (έπειτα από 4 αποτυχημένες προσπάθειες με λανθασμένους κωδικούς :-p )είχα την ευτυχία να διαβάσω ένα άρθρο της Ναυτεμπορικής για το γλυκό αυτό έδεσμα, που το τοποθετούσε στα είδη προς εξαφάνιση (μαζί με τα γαϊδούρια και τους ελέφαντες). Δεν με πιστεύετε; Κακώς! Η πηγή του κακού; Μα φυσικά το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης των πάντων. Γιατί όπως καταλαβαίνετε  τα κακαόδεντρα μπορούσαν μέχρι πρότινος να καλύψουν ικανοποιητικά  τις ανάγκες της Ευρώπης και της Αμερικής, αλλά μετά έμαθαν τη σοκολάτα και οι Κινέζοι με τους Ινδούς και κάπου εκεί άρχισε να χαλάει το πράγμα. Πόσο κακάο να βγάλουν πια τα καημένα τα δεντράκια; Γονάτισαν! Το αποτέλεσμα; Σε λίγα χρόνια (ας μη με αξιώσει ο Κύριος να το ζήσω και αυτό, πόσο να αντέξει η αδύναμή μου καρδιά...) η τιμή της σοκολάτας θα εκτιναχθεί στα ύψη τοποθετώντας το προϊόν ανάμεσα στα υπόλοιπα είδη πολυτελείας (βλ. χαβιάρι Beluga και σαμπάνια  Heidsieck vintage 1907). Για εμάς τους κοινούς θνητούς δε, θα κυκλοφορούν φθηνές απομιμήσεις του είδους (κι εδώ θα μνημονεύσω τους Κινέζους που αφενός είναι υπεύθυνοι για το σοκολατένιο μπάχαλο, αλλά αφετέρου είναι οι θεοί της απομίμησης!) που μετά βίας θα θυμίζουν τη γεύση της πραγματικής σοκολάτας (ήδη θρηνώ για τη Valrhona που δεν πρόλαβα να καταναλώσω στο τελευταίο μου ταξίδι στο μουχλιασμένο Βέλγιο..).

Κι επειδή πολύ μακρηγόρησα και ο χρόνος είναι χρήμα, και η οικονομική κρίση επηρέασε και το δικό μου πορτοφόλι και χωρίς σοκολάτα δεν νομίζω πως μπορώ να ζήσω, σας χαιρετώ για να κάνω μια ταχύτατη επιδρομή στο περίπτερο της γειτονιάς πριν με προλάβουν οι εξελίξεις! Γιατί, μην ξεχνάτε, ο εγκέφαλός μου σήμερα χρειάζεται παρηγοριά και το σώμα μου τόνωση για να μπορέσω να παλέψω και σήμερα για τον άρτο τον επιούσιο! :)