Parlez-vous français?

Είναι Παρασκευή και έχω μάθημα Γαλλικών.
Ομολογώ ωστόσο πως το μόνο που σκέφτομαι τελικά είναι να μείνω σπίτι μου, να ξαπλώσω στο κρεβατάκι μου και να σηκωθώ κατευθείαν αύριο το πρωί. Αλλά αλίμονο! Τα όνειρα της χήρας!
Σε μιάμιση ώρα πρέπει να πάρω τα πόδια μου και να πάω να δασκαλέψω και η ιδέα με μουρτζουφλιάζει τρελά. Δεν φταίω όμως εγώ! Βλέπετε την Τρίτη που ξαναείχα μάθημα, είπα να κάνω μια ευχάριστη έκπληξη στο γλυκό μου μαθητούδι παρουσιάζοντάς του κάτι διαφορετικό. Ένας Γάλλος καλλιτέχνης
( ο γλυκύτατος αυτός κύριος http://en.wikipedia.org/wiki/Grand_Corps_Malade ) έβγαλε νέο album και η κυρία (εγώ είμαι αυτή) άκουσε ένα τραγούδι που την ενθουσίασε πολύ. Μου φάνηκαν όλα θαυμάσια- η μελωδία, ο στίχος, το στήσιμο του clip, ο χορός των παιδιών που πήραν μέρος... Όλα! Ο τίτλος "Roméo kiffe Juliette" και για όσους δεν γνωρίζουν Γαλλικά για να καταλάβουν τον στίχο, πρόκειται για την ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέττας, σε μια πιο.. σύγχρονη εκδοχή. Θαύμα! Αποφάσισα λοιπόν να δώσω στη μικρή το κείμενο και να το επεξεργαστούμε, να το μεταφράσουμε αντιμετωπίζοντάς το σαν ποίημα. Θεώρησα, βλέπετε, πως σαν κοριτσάκι που είναι, με τα ροζ ρουχαλάκια του, τα ρομαντικά στιχάκια στα βιβλία, τα ασπρόμαυρα posters στους τοίχους, θα ενθουσιαζόταν. Μετά τη μελέτη του κειμένου δε, θα βλέπαμε μαζί και το κλιπάκι και φανταζόμουν η καημένη πως σαν μπαλαρινούλα που είναι θα πέταγε την σκούφια της με τον χορό! Κι άλλα όνειρα της χήρας... Τι μου είπε το σκασμένο όταν της ανακοίνωσα πως το μάθημά μας θα ήταν διαφορετικό και ευχάριστο; Κρατηθείτε... Κατσούφιασε και με ρώτησε: "Δηλαδή, κυρία, σήμερα δεν θα κάνουμε τεστ"; (την ετοιμάζω για Delf κι έχει λυσσάξει να γράφει τεστ κι ας έχω εξαντλήσει ό,τι κυκλοφορεί σχετικό στον πλανήτη!) Της απαντώ λοιπόν:" Όχι, γλυκό μου, σήμερα θα κάνουμε κάτι πάρα πολύ όμορφο και ευχάριστο"! Ε, Μπαινάκης και Βγαινάκης...Ακόμα μεγαλύτερη θλίψη στο πρόσωπο, ακόμα μεγαλύτερη απογοήτευση! Στο μεταξύ, δεν είχα προλάβει καν να της περιγράψω τι ήταν αυτό που θα κάναμε. Πατάω λοιπόν κι εγώ μια φωνή "Να σου πω, χρυσό μου, δεν γίνεται να κόβεις έτσι άπονα τα φτερά της δασκάλας"! (εγώ έιμαι αυτή, για να μην ξεχνιέστε).
Τέλος πάντων, με τα πολλά, έγινε το δικό μου, αν και η χαρά μου είχε ήδη εξανεμιστεί. Κι η πιτσιρίκα το διασκέδασε, κι ας αντιστράφηκαν οι ρόλοι με το ξενέρωμα στη μούρη τη δική μου πλέον...
Σήμερα θα της πάω τεστ για να δει τη γλύκα! Όσο για εσάς.....