Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Τρα(γικά)λαλαλαααααα!

Σήμερα θα σας τραγουδήσω με την αηδονίσια φωνούλα μου ένα τραγούδι που όλοι σας ξέρετε, μια που παίζει στο ραδιόφωνο πιο συχνά κι από συχνά και είναι μεγάλη επιτυχία χρόοοονια τώρα!

(ρυθμικά παλαμάκια για support)
Αγαπώ τον εαυτό μου, θέλω να μ'αγαπάς/ Όταν είμαι πεσμένη σε θέλω από πάνω μου (γκουχ!)
Ψάχνω τον εαυτό μου, θέλω να με βρεις/ ξεχνώ τον εαυτό μου, θέλω να μου τον θυμίζεις
(refrain) Δεν θέλω κανέναν άλλον/ όταν σε σκέφτομαι αγγίζομαι (ξαναμανά-γκουχ!)
Ωωω, δεν θέλω κανέναν άλλο, Ωωω όχι, ωωω όχι, Ω όχι!

Δεν έχετε καταλάβει ακόμα σε πoιο άσμα αναφέρομαι; Σφάλμα μου που το μετέφρασα, αλλά υπήρχε λόγος. Voilà και το πρωτότυπο:
I love myself, I want you to love me/ When I feel down I want you above me
I search myself I want you to find me/ I forget myself I want you to remind me 

(refrain)  I don't want anybody else/When I think about you I touch myself
Ooh I don't want anybody else Oh no, oh no, oh no 


http://www.youtube.com/watch?v=wv-34w8kGPM

Χα! Τώρα το καταλάβατε ε; Το ρημάδι, είναι άκρως κολλητικό! Δια τούτο και κάθε φορά που το παίζει σε κάποιον ραδιοφωνικό σταθμό, προτιμώ να τον αλλάζω ή να το κλείνω. Γιατί; Mα απλούστατα γιατί δεν το μπορώ καθόλου! Μου φαίνεται κουτό, σαχλό και χάλια! Κι άντε στην Ελλάδα έγινε επιτυχία γιατί όταν ακούς ένα ξενόγλωσσο τραγούδι δεν δίνεις και πολύ σημασία πάντα στον στίχο, αλλά στις αγγλόφωνες χώρες τι στο καλό σκεφτόντουσαν και το ανεβοκατέβαζαν στα charts; Ξεχνώ νομίζετε το άλλο που λέει "Let me be your underwear, so I can touch you there, and there, and there.."; (ντροπή, αίσχος, ουουουου mοuse!!!)
Φυσικά δεν μπορώ να μην γκρινιάξω για το ότι το σεξ και οι προκλητικές εμφανίσεις, ντύσιμο και στάσεις, έχουν κατακλύσει σχεδόν όλα τα είδη της Τέχνης. Όχι δεν είμαι πουριτανή και δεν εναντιώνομαι στο "γυμνό" γενικότερα, αλλά μου τη δίνει η ξετσιπωσιά και η φθήνια που χαρακτηρίζει την τεράστια πλειοψηφία τη σήμερον, γιατί απλώς πουλάνε εύκολα στους απανταχού λιγούρηδες! Πείτε μου, δεν είναι αλήθεια, πως δεν έχεις μέλλον ως τραγουδίστρια αν δεν έχεις τουλάχιστον διαστάσεις 90-60-90; Αν δεν κουνάς τον ποπό σου σαν την βάρκα κι αν δεν πετάς τα μεμέ και τα μπούτια σου φάτσα-φόρα, τι ελπίδες έχεις να κάνεις πλατινένιο;
Θα κλείσω με την ατάκα της θεάς μουσικής παντογνώστριας κυρίας Γκαγκάκη, σε μια κοπελιά που πέρασε από audition για συμμετοχή στο X-Factor: "Λέγοντας, πες κάτι πιο ροκ, λες Αρλέτα και τη Σερενάτα. Εν έτη 2010 δεν είναι ακριβώς το ζητούμενο". Και προσθέτω εγώ.. Πέτα, κορίτσι μου λίγο μπούτι και τραγούδα κατιτίς εμπορικό σεξοπορνοδιαστροφικό και σίγουρα θα πας μπροστά! Διότι αυτό σίγουρα πουλάει το 2010 και θα πουλάει και όλα τα προσεχή έτη πιθανότατα.
Εγώ πάλι από τη μεριά μου προτιμώ να μείνω χωμένη στα βαθιά μου μεσάνυχτα. Και θα κλείσω με το τραγουδάκι "μήλο της Έριδος", όχι αυτό με το οποίο ξεκίνησα, αλλά το άλλο το "μπας-κλας" της λατρεμένης  Αρλέτας, ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ!!!
http://www.youtube.com/watch?v=KijflzCqqL4

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου